อัลเลาะห์ได้ทรงประทานโองการ ต่างๆให้นบีมูซา เขียนเป็นคัมภีร์ เตารอต สำหรับอุมมะห์ของท่านมูซาคือชาวยิวในเวลานั้น  ชาวยิวได้ใช้คัมภีร์เตารอต เป็น หลักในการดำเนินชีวิต ซึ่งในช่วงนั้น คัมภีร์ เตารอตที่ถูกเขียนเล่มแรกนั้น ได้ถูกเขียนเป็นภาษาของชาวยิว คือ ภาษา ฮิบรู  เพราะว่า นบี มูซาเป็นชาวยิว และอุมมะห์ของนบีมูซา ก็เป็นชาวยิวด้วย ตอนนั้นยังไม่มีคำว่าอิสลาม หรือ มุสลิม เพราะนบีมูฮำหมัดยังไม่เกิด  อัลเลาะห์ได้ทรงสื่อสาร กับนบี มูซา และท่านนบีท่านอื่นๆโดยใช้ภาษา ฮิบรู ล้วนๆ

   1500-400 BC ( BC = ก่อน นบีอีซาเกิด)   อัลเลาะห์ยังคงประทานโองการต่างๆ ให้นบีทั้งหลาย อย่างต่อเนื่อง ซึ่งเป็นโองการในคัมภีร์เตารอตและหลังจาก คัมภีร์เตารอต    คือ คัมภีร์ ซะบูร ได้ถูกเขียนขึ้นโดยนบีดาวูด ท่านนบีดาวูดได้เขียนคัมภีร์ซะบูรในลักษณะที่เป็นกลอน การสื่อสารระหว่างอัลเลาะห์ กับ บรรดานบีต่างๆ ที่รับโองการ ในการบันทึก ทั้ง คัมภีร์เตารอตและ ซะบรู นั้น ยังใช้ ภาษา ฮิบรู

   250-100 BC   คัมภีร์เตารอตและซะบูร  ได้ถูกแปลเป็นภาษากรีก

   Bc 30 AD ( AD = หลัง นบีอีซาเกิด)   ท่านนบีอีซาเกิด ท่านอีซาก็เป็นชาวยิว เช่นเดียวกับนบีท่านก่อนๆ ท่านอีซาได้ทรงทำตามคำบัญชา ของอัลเลาะห์ทุกอย่างจนสำเร็จ  หลังจากนั้นอัลเลาะทรงรับท่านอีซาขึ้นสู่สรววค์ทั้งเป็น และท่านอีซาจะลงมาอีกในวันกิยามะห์

   AD 45 -100   ทั้งจากอัลเลาะทรงรับท่านอีซาขึ้นสู่สวรรค์แล้ว บรรดา ซอฮาบะห์ของอีซา ก็ทำการเผยแผ่ คํมภีร์อินญีล ซึ่งเป็น คำสอนของท่านอีซา บรรดาซอฮาบะห์ ของท่านอีซาเกือบทั้งหมด ถูกฆ่าตายจาก ผู้ที่ ไม่ศรัทธาในอัลเลาะห์  ซึ่งบรรดาซอฮาบะห์ของท่านอีซานั้นตายในความศรัทธาในอัลเลาะอย่างแท้จริง  ถึงแม้ว่าบรรดาซอฮาบะห์ของท่านอีซา จะถูกผู้ที่ไม่ศรัทธาในอัลเลาะห์ กลั่นแกล้ง และ ฆ่า อย่างโหดร้ายเพียงใดนั้น  ท่านอีซาได้สอน       บรรดาซอฮาบะห์ ของท่านว่า “ จงรักและให้อภัยศตรูของเจ้า” นี่คือ สิ่งที่อยู่ในคัมภีร์ อินญีล โดยที่มาจากอัลเลาะห์   บรรดาซอฮาบะห์ของท่านอีซานั้น ถูกเรียก จากผู้ที่ต่อต้านซอฮาบะห์ของท่านอีซาว่า “คริสเตียน”

   AD  100-200( AD = หลังท่านอีซาเกิด) คำสอนของท่านอีซา ขยาย ไปจนถึง อังกฤษ

   AD 100-500 บรรดาซอฮาบะห์ของท่านอีซา ได้ทำการเผยแผ่คำสอนของท่านอีซา ได้อย่างกว้างขว้าง อย่างน่าอัศจรรย์ โดยไม่ได้ใช้อาวุธ หรือ กองทหารที่แข็งแรง  บรรดาซอฮาบะห์เผยแผ่คำสอนของท่านอีซาโดยใช้ ความรัก  และความ เอื้ออาทร เท่านั้น    เริ่มจากกรุงเยลูซาเล็ม ไปยังหลายประเทศบริเวณนั้น และไกลจนถึง อินเดียและจีน  ผู้คนจำนวนมากจากหลายชาติ ต้องการที่จะเป็นผู้ที่ติดตามท่านอีซา  คัมภีร์อินญีล จึงถูกแปลเป็น ภาษาต่างๆหลายภาษา  ช่วงเวลานี้ยังไม่มี  อิสลาม หรือมุสลิม เพราะ มูฮำหมัดยังไม่เกิด

   AD  600   ช่วงเวลานี้สำคัญมากสำหรับพี่น้องชาวมุสลิม เพราะท่านมูฮำหมัดเกิด ในช่วงเวลานี้ หลังจากที่ท่านมูฮำหมัดเกิดนั้น คัมภีร์ อินญีล และ คำสอนของท่านอีซานั้น กระจายอยู่อย่างกว้างขว้าง ทั่วดินแดนอาหรับแล้ว  ท่านมูฮำหมัดเกิดในตระกูลของชาวอาหรับ  ท่านเป็นคนอาหรับและใช้ภาษาอาหรับ  ชาวอาหรับจะเรียกผู้ที่ศรัทธาในคัมภีร์ อินญิลว่า “ชาวคัมภีร์” ท่านมูฮำหมัดเติบโตและทำการค้าจนท่าน อายุ40 ปี ท่านเริ่มเผยแผ่ศาสนา อิสลาม ท่าน อ้าง ถึงคัมภีร์เตารอตและอินญีลด้วย  ท่านสอนชาวมุสลิม ว่า ต้องศรัทธา ในคัมภีร์ เตารอตและอินญีลด้วย 

  AD  600 – 2005  หลังจากท่าน นบีมูฮาหมัดได้เสียชีวิต ซอฮาบะห์ของท่านนบีมูฮำหมัด ได้รวบรวม อัลกรุอาน ให้เป็นเล่ม ซอฮาบะห์ ได้เริ่มรวบรวมอัลกุรอ่านให้เป็นเล่ม หลังจากท่านนบีเสียชีวิตไปแล้ว  200 ปี  เวลาต่อมา บางสิ่งบางอย่างในกรุอานนั้นไม่สอดคล้องกับ เตารอตและอินญีล  ก็มีนักศาสนามุสลิม พยายามบอกว่า ทั้งคัมภีร์ เตารอตและอินญีลนั้นถูกเปลี่ยนแปลงแก้ไข   ซึ่งพวกเขาไม่ยอมบอกว่า เตารอตและอินญีล  ถูกเปลี่ยนแปลงแก้ไขตอนไหน  เพราะท่านนบีมูฮำหมัด เป็นผู้รับรองด้วยตัวท่านเองในสมัยของท่าน ว่า ให้มุสลิมศรัทธา ใน เตารอตและอินญีล

   อัลเลาะได้ทรงประทาน คัมภีร์เตารอต และ อินญีล นั้น  คัมภีร์เตารอตและอินญีลนั้นถูกเขียนด้วยมือ  เมื่อ เตารอต และ อินญีลที่เขียนเสร็จแล้ว เตารอตและ อินญีลได้ถูก คัดลอก เป็นจำนวนมาก และเพื่อป้องกันความผิดพลาดในการคัดลอก ผู้คัดลอกใช้วิธีนับจำนวนตัวอักษร  ว่า  ทุกฉบับที่ถูกคัดลอกจะต้อง มีตัวอักษร จำนวนเท่ากันทุกฉบับ ฉะนั้น จึงมั่นใจได้ว่า คัมภีร์ ของอัลเลาะห์นั้น ถูก ดูแลอย่างดี จากผู้ศรัทธาใน อัลเลาะห์  และได้ถูกกระจาย ไปตามชุมชนต่างๆอย่างแพ่รหลาย ก่อนยุค ของท่านนบีมูฮำหมัด 

   วัสดุที่เป็น คัมภีร์เตารอตและอินญีลในเวลานั้นทำมาจาก ต้นกก ( Papyrus)  ซึ่งเป็นกระดาษที่คุณภาพต่ำ เมื่อถูกใช้งานมากๆ จากการถูกอ่านและการถูกเปิดปิดบ่อยๆ  ทำให้คัมภีร์เกิดการชำรุดได้ง่าย  ด้วยเหตุนี้  คัมภีร์ จึงถูกคัดลอกซ้ำๆ เป็นจำนวนมาก เพราะช่วงเวลานั้นยังไม่มีเครื่องพิมพ์ คัมภีร์ จึงต้องถูกเขียนด้วยมือ

   เมื่อถึงช่วงศตวรรษ ที่ 4 ( 4 AD) หรือ  400 ปี ก่อนท่านนบีมูฮำหมัดเกิด  วัสดุที่ดีกว่าต้นกก ( Papyrus)  ถูกค้นพบ เรียกว่า กระดาษ หนัง ซึ่ง ทำมาจากหนังแกะและถูกเย็บต่อกันมีลักษณะเป็นม้วน  ซึ่งม้วน คัมภีร์ ที่ทำมาจากหนังนั้นราคาแพง แต่มีส่วนดีตรงที่ คัมภีร์ที่ทำจากแผ่นหนังมี่ความคงทนได้ดี จากนั้นการคัดลอก คัมภีร์ โดยใช้หนังสัตว์ จึงค่อยๆเกิดขึ้นเป็นที่นิยม  และไม่ใช่การคัดลอกซ้ำๆเท่านั้น แต่ทุกฉบับที่คัดลอกจะต้องมีการ นับทุกๆตัวอักษร ที่ต้องเท่ากันเพื่อไม่ให้ เกิดความผิดพลาดในการคัดลอก จนถึงช่วงเวลาที่ท่าน นบี มูฮำหมัด กำเนิดขึ้น ซึ่งช่วงเวลานั้นคือ ศตวรรษที่ 6  ( 6 AD ) หรือ 600 ปี หลังจาก ท่าน อีซา  ท่านนบี มูฮำหมัด ก็ ได้ยืนว่า เตารอตและอินญีล นั้น มาจาก อัลเลาะห์ และมุสลิมทุกคน ต้องศรัทธาในคัมภีร์ทั้งสอง

ด้วยการยืนยันจาก อัล กรุอ่าน ดังนี้

          อาละอิมรอน อายะห์ ที่ 4