การสิ้นพระชนม์ของท่านอีซาอัล- มะซี

  ในซุเราะฮ์ 4 อันนิชาอ์ อายะฮ์ 157 กล่าวว่า

“ และการที่พวกเขากล่าวว่า แท้จริงพวกเราได้ฆ่า อัล มะซีฮ์ บุตรมัรยัมร่อซู้ลของอัลเลาะห์ และพวกเขาหาได้ฆ่าอีซา และหาได้ตรึงกางเขนไม่ แต่ทว่าเขาถูกให้เหมือนแก่พวกเขา  และแท้จริงบรรดาผู้ที่ขัดแย้งในตัวเขา  นั้น แน่นอนย่อมอยู่ในความสงสัย เกี่ยวกับเขา พวกเขาหามีความรู้ใดๆ ต่อเขาไม่ นอกจากคล้อยตามความนึกคิดเท่านั้น และพวกเขาไม่ได้ฆ่าอีซาด้วยความแน่ใจ”         

                       อัลกรุอานอายะฮ์นี้ใช้บ่อย โดยครูสอนศาสนาอิสลามและข้าพระองค์เองก็ใช้บ่อยๆด้วย เวลาที่สอนศาสนา การปฎิเสธว่า อีซา อัล – มะซีฮ์ ตายจริงบนไม้กางเขน ซึ่ง ข้าพเจ้าคิดอย่างชัดเจนว่าเป็นไปไม่ได้ ที่อัลเลาะห์จะทรงให้ท่านอีซาตายบนไม้กางเขนโดยปราศจากการปกป้อง  ในฐานะที่เป็นอุมมะห์ท่านอีซา เรียกว่าบุตรของอัลเลาะห์มันเป็นไปได้ว่าอัลเลาะห์ไม่ได้ให้การปกป้อง ท่านอีซาเลย

                หลังจากที่เชื่อมั่นว่าความจริงของอินญีลถูกรับรองโดยอัลกรุอาน  ข้าพเจ้าจึงนึกถึงซุเราะห์ ที่ 5 อัลมาอิดะฮ์  อายะฮ์ ที่ 68 และซูเราะห์อื่นๆอีก ข้าพเจ้าได้พิจารณาความหมายของการตายของท่านอีซาบนไม้กางเขน  ศึกษาอีกครั้งหนึ่ง และค้นคว้าอย่างรอบคอบ เป็นธรรม ตามสิ่งที่ถูกเขียนใน อัลกรุอาน และในอินญีล

1. ในอัลกรุอาน เราทราบว่ามีคนที่ถูกตรึงบนกางเขนแล้วตาย  แต่ร
   ปร่างหน้าตาของผู้ตายยังไม่ถูกยืนยัน ครูสอนศาสนาปฏิเสธว่าไม่ใช่ท่านอีซาที่ตาย พวกเขากล่าวว่าผู้ตาย คือ ยะฮูซา
2. อัลกรุอานกล่าวว่า  พวกยิวเชื่อว่า เขาได้ฆ่าท่านอีซาจริงๆ มาถึงตอนนี้ ข้าพเจ้าต้องมองหาสิ่งที่เป็นข้อมูลที่น่าเชื่อถือมากกว่านี้เกี่ยวกับ ใครกันแน่ที่ถูกตรึงกางเขนแล้วตาย ท่านอีซาหรือคนอื่น เพื่อให้ได้ข้อมูลนี้ ข้าพเจ้าต้องหาทางพิสูจน์ ในประวัติศาสตร์เรื่องนี้สามารถค้นหาได้ในอินญีล คือการเปิดเอกสารพยานประกอบ สามารถเป็นข้อมูลความจริงของประวัติศาสตร์            

             “ ผู้ที่ถูกกล่าวโทษถึงตายนั้น ให้มีพยาน 2 หรือ 3 ปาก ยืนยันว่าผู้นั้นมีความผิด จึงให้ปรับโทษถึงตายได้ อย่าลงโทษผู้ใดถึงตายด้วยพยานปากเดียว ผู้ที่เป็นพยานต้องลงมือก่อน ในการทำโทษเขาถึงตาย ต่อไปคนทั้งปวงจึงร่วมมือกัน ทั้งนี้เพื่อท่านทั้งหลายจะจำกัดความชั่วเสียจากท่ามกลางท่าน”

              “ ครั้นถึงเวลาพลบค่ำ เหตุที่วันนั้นเป็นวันเตรียม คือ วันก่อนวันสะบาโต ยูซุฟ เป็นชาวบ้านอาริมาเธีย ซึ่งอยู่ในพวกสมาชิกสภาและเป็นที่นับถือของคนทั้งปวง ทั้งกำลังคอยท่าแผ่นดินของพระเจ้าด้วย จึงกล้าเข้าไปหาปีลาตขอศพท่านอีซา ปีลาตก็ประหลาดใจที่อีซาเสียชีวิตแล้ว  จึงเรียกนายร้อยมาถามว่า ตายแล้วหรือ เมื่อได้รู้เรื่องจากนายร้อยแล้ว ท่านจึงมอบศพให้แก่ยูซุฟ ฝ่ายยูซุฟได้ซื้อผ้าป่านและเชิญศพลงมาเอาผ้าป่านพันหุ้มไว้ แล้วเชิญศพไปประดิษฐานไว้ในอุโมค์ซึ่งได้สกัดไว้ในศิลา แล้วกลิ้งก้อนหินปิดปากอุโมงค์ไว้”

สมมุติว่า ถ้าศพซึ่งถูกนำลงมาจากไม้กางเขนไม่ใช่ศพของท่านอีซา แน่นอนยูซุฟจะทักท้วงกับเจ้าหน้าที่โรม ( ในอินญีลตอนนี้พูดถึงยูซุฟที่ยอมรับว่าเป็นศพของท่านอีซา)

                   ข้อพิสูจน์อื่นๆ คือ พวกยิวได้บอกปีลาตว่าให้มีทหารเฝ้าที่เก็บศพของท่านอีซา  ซึ่งปกติปีลาตจะไม่ให้มีทหารเฝ้า แต่เพราะเป็นท่านอีซาจึงมีทหารเฝ้า  เพราะเขาเคยได้ยินอีซาพูดว่าใน 3 วันเราจะฟื้นจากความตาย ในทางตรงข้ามถ้าผู้ที่ถูกตึงกางเขนไม่ใช่ท่านอีซา มันเป็นไปไม่ได้ว่า ผู้ที่ถูกตรึงกางเขนจะพูดว่า  “ พระบิดาโปรดอภัยโทษให้พวกเขา เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าพวกเขาทำอะไร ” และคำว่า “ สำเร็จแล้ว” ทั้งนี้พิสูจน์ว่าผู้ชาย ผู้ซึ่งถูกตรึงกางเขนนั้นไม่ใช่ใครอื่น นอกจากท่านอีซา อัลมะซีฮ์

                   ดังนั้น ข้าพเจ้าได้มาถึงความน่าเชื่อถือที่สรุปได้ว่า ชายผู้ถูกตรึงกางเขนและตายสามารถเชื่อมโยงได้ใน ซูเราะห์ ที่ 4 อันนิซาอ์ อายะห์ที่ 157 ดังที่กล่าวมาแล้วว่า ผู้นั้น คือ ท่านอีซาไม่ใช่ ยะฮูซา หรือ บุคคลอื่นๆ ความจริงตามการเป็นพยาน ของซอฮาบะฮ์ทั้ง 4 คน ในคัมภีร์ อินญีล เป็นสิ่งที่เชื่อถือได้ถูกต้อง และเป็นความจริง